Dostarczanie korespondencji wewnętrznej było jednym z głównych zadań poczty, zwłaszcza po wprowadzeniu blokady korespondencji.
Przesyłki wewnętrzne między osobami prywatnymi mogą dziwić, biorąc pod uwagę niewielki obszar getta. Jednakże trudności z przemieszczaniem się wynikające z wielogodzinnej pracy, chorób i wycieńczenia, zwłaszcza przy konieczności przechodzenia przez mosty sprawiły, że kontakty z rodziną i znajomymi podtrzymywano korespondencyjnie.
Starano się kontynuować dobre zwyczaje wysyłania życzeń z okazji świąt, uroczystości religijnych czy urodzin. Adresatem wielu z życzeń był prezes Rumkowski. Intencje stojące za tymi przesyłkami miały najprawdopodobniej różne znaczenie: od wyrazu uprzejmości wobec przedwojennego znajomego po chęć przypodobania się i uzyskania profitów.
Z okazji ślubu Rumkowskiego z Reginą Wajnberger 27 grudnia 1941 r. poczta getta dostarczyła ponad 600 depesz gratulacyjnych.
W 1943 r. do przesyłania życzeń opracowano własny druk telegramu. Był to formularz wykorzystywany jedynie na potrzeby wewnętrzne, zawierający tekst w języku niemieckim oraz jidysz. Pojedyncze zachowane egzemplarze wypełnionych telegramów pokazują, że z tego sposobu komunikacji korzystała jedynie elita getta i miał on wymiar symboliczny, pozorujący normalność. Na telegramach wysyłanych w 1944 r. widoczny jest datownik używany w getcie.